Lundby Gothenburg uit de 60's
Wat schaf ik toch een hoop Lundby's aan die me grijze haren bezorgen! Laat ze toch gewoon stáán Kitty!! Ze hoeven niet perse gered te worden! Deze komt uit het begin van mijn collectorsperiode. Ik had leuk contact met een mevrouw, Johanna, een voormalig Lundby-dealer die nog wel eens koopjes had. Zo ook dit oude huis dat ze me voor €5 aanbood.
Het lag in puin!! Het dak was los en het frame dat aan dat dak zat was van een heel andere periode dan de rest van het huis. En de originele trap, die leuke met die houten spijltjes, was met de noorderzon vertrokken. Alles was los, krom, vies.
Het heeft dan ook heel lang in een hoekje verborgen gestaan. Maar ik wilde zo enorm graag een oud exemplaar bezitten en ik wilde het zo graag in de oude staat renoveren. Want daar ben ik best goed in, al zeg ik het zelf. En ik vind dat zo leuk om te doen. Dus: schoonmaken, stickers lospulken, kromgetrokken dingen rechtbuigen, de vloer opnieuw verven. Waarbij ik niet alle behang wilde vervangen. Die hierboven rechts heb ik gelaten zoals hij was.
Én een nieuwe trap maken. Lundby trappen hebben maar negen tredes. Dat is niet helemaal juist. Een gewone trap bij een plafondhoogte zoals in dat poppenhuis zou er zeker twaalf moeten hebben. Mijn trap heeft er nu tien. Mocht je ooit in de toekomst een Lundby in je bezit hebben met tien treden, weet dan dat je mijn poppenhuis hebt aangeschaft. Voor de rest is het niet van echt te onderscheiden. De achterwand op de foto heeft al ander behang, dat is goed te zien als je het vergelijkt met de foto nog eens dáár boven. Minder sprekend, ik geef het toe maar ook origineel 60's.
En toen sloeg ook hier de twijfel toe: ik had het nu wel gerenoveerd maar wat moest ik met zo'n lelijk huis? Wat moest ik er in zetten? Meubeltjes waar ik geen band mee heb?? Zou ik het dan toch kleurrijker moeten pimpen?
Maar over mijn dure sixties behang wilde ik niet weer iets anders plakken!
Ik moffelde het huis weg achter een andere Lundby. Zo was het er wel maar hoefde ik er niet naar te kijken.
Pas toen ik februari 2024 een nieuwe hobbykamer kreeg, kon ik het niet meer verstoppen. En heb ik besloten om het te omarmen. Ook hier verzon ik weer een opdrachtgever: een oud echtpaar (look who's talking) met een drang naar het verleden.
Dit is zoals het er nu, het is eind '24, uit ziet. Ik ben op zoek gegaan naar extra meubels, naar accessoires.
Deze foto hierboven heb ik speciaal vanuit deze hoek geschoten omdat je hier het originele behang nog ziet en ook de witte vlek rechts, daar waar het hoofd van Pinokkio heeft gezeten :) Nét boven de spiegel. En check dat roze glaswerk eens? Prachtig toch?
Zie hoe liefdevol de bewoners hier naar elkaar kijken! Hun kat lui in de andere stoel. En ook nu valt me dus op de foto iets op dat ik life niet zag: er zijn twee klokken in dezelfde ruimte en ze tonen een andere tijd. Dat staande exemplaar gaat er dus uit!! Overigens zie je Lundbymeubeltjes die ik van andere bekleding heb voorzien.
Die Roccoco-meubeltjes; ik heb er NIKS mee! Man, wat zijn die lelijk! En dat te bedenken dat Lundby die pas op de markt bracht eind zeventiger jaren. Niet echt hip hè? Maar ik had die dingen nou eenmaal staan! En het past perfect hier.
Een linnenkast in die stijl heeft Lundby echter nooit gemaakt! Wat je hier ziet is een decoratie van mezelf. Bijna niet van echt te onderscheiden. Hahaha.
Die schilderijtjes van de babies vond ik op een beurs. Nou ja, de plaatjes. De lijstjes komen uit de 3D printer.
De badkamer heeft twee wastafels, dat vond ik wel mooi voor de opvulling. Ik heb er een planchet boven gemaakt en er een spiegel aan bevestigd. Zelf vind ik de houten badkamerset van Lundby een van de mooiste sets.
Last but not least: de keuken. Altijd mijn meest favoriete plekje in het huis. Maar ook hier bleef het ongezellig. Genoeg meubeltjes maar geen ziel. En dat vond ik ook best lastig, accessoires voor die periode. Ik heb ze echter gevonden, en misschien niet helemaal correct maar dat is die linnenkast in de slaapkamer ook niet en ook die is treffend.
Reacties
Een reactie posten