Bodo Hennig Ambiance

 

Op Facebook Marketplace zag ik een bijzonder leuke poppenhuis voorbij komen, het was vooral de anders dan anders vorm die me enorm aansprak.

Ik heb een vriendin, ook helemaal gek van poppenhuizen, die vaker dan ik tegen leuke dingen aanloopt en dit keer wilde ik de mazzelaar zijn, dus ik nam snel contact op met de verkoopster.

De foto's die ze liet zien waren die van een catalogus en dan kan íedereen wel beweren dat ze iets verkopen! Het kan niet bestaan, ver vervallen zijn, niet meer compleet.
Maar na een aardige correspondentie, waarbij zelfs filmpjes werden gedeeld waarop meubeltjes werden getoond, durfde ik het wel aan.

Het huis stond in de buurt van Susteren, zuid Limburg, en zo ver kan ik vanwege een slechte rug, niet meer rijden. Maar ze wilde me wel tegemoet rijden en zo spraken we af in Venray waar we dat weekend toch moesten zijn.

Wat Bettie, mijn vriendin niet had opgemerkt, toen ze het huis ook wel voorbij had zien komen op Marketplace, dat was het merk: Bodo Hennig. Het stond onderaan op de getoonde folder maar met witte letters op een zachtgrijze ondergrond. En ik ben niet echt van de merken, ik moet iets gewoon leuk of mooi vinden, maar daardoor wist ik wel dat ik kwaliteit ging aanschaffen. Een merk met een lange geschiedenis, met degelijke meubels die daardoor vaak best kostbaar waren en zijn.

Op de parkeerplaats bij een hotel in Venray wisselden de spullen van de ene eigenaar naar de andere. Het huis was een bouwpakket. Ik stond er wel versteld van hoe groot het allemaal was; alleen de bodemplaat al!
En toen ik eenmaal thuis was, schrok ik toch wel van die grootte! Als je altijd schaal 1:16 poppenhuizen hebt en de weinige 1:12 poppenhuizen die je hebt, bestaan uit twee kamertjes, dan  is het wel even slikken als je ziet hoeveel ruimte dit poppenhuis inneemt!

Het duurde even voor het in elkaar stond en een vorm van spijt nam toch wel aan in mijn hoofd! Even maar. Want wat is het leuk!! En wat was er goed voor gezorgd!! Ik heb de indruk dat er een klein meisje maar heel weinig mee heeft mogen spelen omdat ik nauwelijks gebruikssporen zag! En wat is het compleet!!
Natuurlijk ontbreken er stukken, er horen bij de eetkamerset volgens mij zes stoelen en ook een van de banken zat er niet bij. Maar als je verder naar de details kijkt die er nog wél bij zitten; een prachtig servies, kinderkamerspeelgoed, lampjes. keukenonderdelen, dan kan je alleen maar blij worden.
Het enige dat me niet vrolijk stemde was de badkamer.

Vooral erg lomp en al dat rood!!!
Ik snap dat het kinderspeelgoed was/is maar mijn brein kan daar dan toch niks mee!

Ik heb het min of meer opgeknapt., zwart en goud geeft een iets volwassenere indruk.
En inmiddels zijn er dingen verwijderd omdat ik ze niet mooi of overbodig vond, én toegevoegd! De kast vond ik recent in een kringloopwinkel. Wat lomper dan dat Bodo Hennig het zou maken maar zeer goed passend bij het geheel.
Verder heb ik de indeling van het hele huis, zoals die in de catalogus stond, veranderd. Ook ben ik niet dol op de Bodo Hennig/Hückel popjes en heb ik er andere bij gezocht. Die zijn van een iets later periode dan het huis (het werd verkocht tussen 1990 en 1993) maar daar kan ik goed mee leven.

Die fantastische Dali lippen-bank heb ik zeker zeven jaar geleden eens gekocht uit pure hebberigheid. En al die tijd kon ik er níks mee!! Nu vult het 't gat goed op dat het verloren geraakte bankje veroorzaakt had. Heb je die virtrinekast gezien?

De haard die ik toevoegde aan de eetkamer, oogt daar niet echt logisch maar voorlopig blijft het waar het is. Er staat niet alleen een fraai servies op de tafel maar ook op de kast links staat nog een kan met suiker en melkstelletje.
En ik had zelf nog dat prachtig bestek liggen, totaal vergeten. 

Dan de slaapkamer! Het bed is zo kenmerkend uit de negentiger jaren!! Waarbij die draaiende nachtkastjes de show stelen. Ook de lamp, die het echt doet maar het circuit voor de stroom is niet perfect, is een plaatje.
Ik hou van rommelige slaapkamers, vandaar die kleding op het bed.  De popjes die ik gebruik zijn van de Lego scala serie.  En die hadden heel leuke kleding. Via Marktplaats koop ik nog wel eens partijtjes op en daarmee heb ik nu de kast goed vol mee kunnen stoppen. Het kaptafeltje is door mezelf gemaakt en ook het stoeltje rechtsonder, maakte ik (met de 3D printer)

In al mijn poppenhuizen is de keuken altijd de leukste plek. Wat mij betreft dan. Je kunt er zo heerlijk los gaan!  Die Bodo Hennig-keuken is echt zo leuk! Gedateerd maar snoezig! Er zitten prachtige pannen bij, een koffiezetter en zelfs een vlees-snijmachine. Beide tafeltjes heb ik er zelf in gezet, de rode stoeltjes ook. Dat wat er origineel in stond was niet meer compleet dus dat heb ik elders in het huis op een andere manier gebruikt. Op deze foto zie ik ook hoe kaal die wand rechts is. Dáár ga ik nog wat aan doen dus!

Last but not least, de kinderkamer.
Hier heb ik een wieg weggelaten, die zag me er echt teveel als speelgoed uit. Ik denk dat-ie in de verkoop gaat. Verder zijn de details in dit kamertje zo bijzonder! De poppenkast met notenkraker, het houten vliegtuig, de draaimolen! Er ontbreken hier nog twee stoeltjes die bij het tafeltje moeten. Die komen vast nog op mijn pad.