BRIO POPPENHUIS

 

Brio, alweer een poppenhuis met zijn origine in Zweden. Ook niet te groot, bekende 1:16 schaal en weer nét even anders dan Lundby. In de eerste instantie vond ik het heel bijzonder dat er beneden een badkamer is. Zoals wij in Nederland een wc beneden gewend zijn, en dan zo leuk de trap er achter langs geleid.

Een weekendje op de camping bij Venlo, deed me besluiten om eens te zoeken naar iets van poppenhuizen in de buurt en tot mijn verrassing stond er een Brio te koop in Echt, dat was zo'n half uur rijden. Het speelgoed van een klein meisje, nu vrouw van middelbare leeftijd. Heb ik er teveel voor betaald? Zeker? Maar je gaat niet pingelen als het meisje in die vrouw haar jeugdherinnering verkoopt.

Bij thuiskomst richtte ik het huis in met bestaande meubeltjes die ik tuttig genoeg vond voor die tijd, het huis is van rond 1968, en dat is de eerste foto die je aantreft bovenaan deze bladzijde. en dan gaan je dingen opvallen, naast het deit dat het echt helemaal fout in elkaar was gezet: een badkamer zónder deur beneden, zo goed als direct in de kamer, dat is geen strak plan. En die grote ruimte rechtsboven? Wat is daar eigenlijk bedacht? Is dat de woonkamer? Er zijn geen ramen (op die grote 'ramen' na waardoor wij direct naar binnen kijken) en het traphekje zit behoorlijk in de weg! Wat ga ik doen met dit huis?? Is het een miskoop of kan ik er toch iets mee?

Brio hanteert ook een heel ander deurkozijnsysteem als Lundby of Hanse, en ook de ramen steken anders in elkaar. Ingenieus maar niet netjes aansluitend. 

Mijn besluit werd: een eind jaren zestig jaar, misschien ietsje meer richting zeventiger jaren maar dan echt ingericht volgens die tijd, zoals ik het me herinner. Nog niet zo lang geleden zag ik een documentaire op TV over de interieurs uit die tijd; iets waarover de experts zich tot heden ten dagen nog over verwonderen. De verwachting was minimalistisch, strak, zonder poespas. Maar doordat studenten, toch de volgende generatie, de oude meuk van opa en oma meenamen naar hun kamers daar hun eigen twist aan gaven, het combineerden met  wat zij uniek vonden, ontstond een kakelbonte verzameling. De vrijheid-blijheid, ik doe wat ik wil tijd die ten slotte ten onder ging aan de commercie die bepaalde wat hip en funky was. En daar liep weer iedereen achteraan.

Ik ben begonnen met de wand boven, die was enorm fout geplakt waardoor het dak ontwricht was en ik bedacht dat ik toch ook een extra muur boven wilde. Het traphekje heb ik verwijderd, het trappengat gedeeltelijk opgevuld met een stukje hardboard, waardoor er meer vloeroppervlakte ontstond.
De houten deuren heb ik vervangen voor Lundby-deuren, ik moest daarvoor wel wat ruimte vullen in de breedte. en ook de ramen heb ik vervangen voor 3D geprinte versies van Lundby maar wel aangepaste maten.De ooit als badkamer bedoelde ruimte tover ik om tot hal: voordeur, wat kleine meubeltjes, een garderobe.
Op het plafond de welbekende schrootjes, de mensen waren dól op schrootjes in die tijd, op de muren jute. Vinden de katten leuk :) Kurk op de vloer.

Linksboven de slaapkamer, ik heb er toch even een nep-raampje ingemaakt hoor. In principe wilde ik best een echt gat zagen maar de buitenmuur is beplakt met dikke 'balken' en daar past niet makkelijk een kozijn in.

Rechtsboven bevindt zich nu een badkamer. Nog lang niet klaar natuurlijk, er moet nog een douchegordijn komen, de wasmachine verhuist er naar toe. En het kleedje is tijdelijk.

De keuken: er komen andere stoelen, die heb ik al ontworpen en gemaakt en zoals gezegd: de wasmachine gaat naar boven. Daar moet een voorraadkast komen. Ook naast de geiser komen nog twee kastjes.
De vloer is gemaakt van linoleumstukjes van Forbo die daarna zijn ingewassen.

Het is enorm leuk om dingen te bedenken die veel gebruikt werden in die tijd: van die decoratieve betonnen tuinstenen waar planken op lagen, Lundia-achtige kasten, het bekende gekleurde Tomadorekje. Flessen met druipkaarsen, fonduepan en borden, macramé, tientallen planten. En boven in het midden maak ik een bar.
Tot nu toe ben ik zóver in de kamer, dit verhaal wordt vervolgd (uiteraard)

 

En zo ziet het huis er nu, begin november '22 uit: