Albin Schönherr, etagewoning

Begin oktober 2017 wist ik via Marktplaats in Rosmalen een prachtig DDR poppenhuis op te halen dat door Albin Schönherr ontworpen is.

Laatst raakte ik overigens betrokken bij een stevige discussie over hoe je nu weet of een poppenhuis door Schönherr of door Gottschalk werd gemaakt.
Ik durf mezelf helemaal geen expert te noemen, integendeel, maar sommige dingen zijn bijzonder duidelijk: de vloeren bijvoorbeeld. Die van Gottschalk zijn vrijwel altijd neutraal: een grijze linoleumprint of een houtprintje.
Schönherr heeft van die typisch gekleurde tegels: zwarte, blauwe of beige basis met daarin primaire kleuren.
De buitenvloeren, ook zo typisch. Bij Gottschalk vrijwel altijd wat geel-oranjeachtig, soms ook grijs en aan de zijkant, de doorsnede zeg maar, wat kei-achtig geschilderde stenen. Niet altijd, soms is het ook gewoon effen.
Schönherr heeft meestal al een grijze, onregelmatige, in stenen geschilderde bovenkant en wat kleine baksteentje in de doorsnede van de vloer.
Daarnaast is ook de manier van ramen plaatsen en gordijn(koven) bevestien heel eigen bij beide fabrieken.

Anyway, in dit huis lagen geen originele vloeren meer, men had er ooit iets van cadeaupapier overheen geplakt, het behang was in de ene kamer wél en in de andere kamer niet in slechte conditie en iemand had in het verleden stroom aangelegd.
Het huis had twee kamers en ik weet zeker dat ik het ook wel eens met drie kamers had gezien. Vee handiger ivm de mogelijkheden tot inrichten.

Omdat het er best leuk uit zag, zeker van de buitenkant, heb ik er heel lang niets aan gedaan.Wat meubeltjes in geplaatst, en weer verwijderd en een plankje gezaagd dat als extra muur kon dienen opde benedenverdieping omdat ik beslist een drie-kamerwoning wilde.

Totdat ik n augustus 2019 gevraagd werd om op een poppenhuisbeurs in Eindhoven te komen staan om 'het moderne poppenhuis' te promoten.
En ik geef het ruiterlijk toe, dit is niet het meest moderne poppenhuis dat er is, maar 't is altijd vlotter dan de doorsnee 'Victoriaanse' poppenhuizen.
Dus ging ik aan de bak:
De gordijnen voorzichtig verwijderd en gewassen. Een extra muur beneden geplaatst. Los, uiteraard zodat in de toekomst de benedenverdieping zowweer in een grote ruimte verwijderd kan worden.
Die extra muur en de muur die ik opnieuw moest behangen, eerst van drie lagen magneetverf voorzien. Dit om daarna makkelijk wat dingen aan de muur te kunnen hangen.

Van linoleum heb ik twee nieuwe vloeren á la Schönherr gesneden: een voor in de geplande keuken, een voor de slaapkamer. Die heb ik als mozaïek op papier geplakt zodat ik ook die vloeren os op de 'originele' voer kon leggen. Wil iemand in de toekomst er dan iets anders mee, dan kan dat zonder problemen.

Met  origineel behangpapier uit m'n  jaren 60-verzameling, heb ik links en rechts wat verkleurd behang vervangen en dat behang gebruikte ik uiteraard ook voor het nieuwe wandje.

Het zonnescherm boven het slaapkamerraam was behoorlijk verschoten, wat ooit wit was, leek nu beige en ik had niet genoeg tijd om op zoek te gaan naar een lapje stof met dezelfde kleur en de zelfde breedte strepen.
De beste oplossing op dat moment eek me om de witte strepen te voorzien van een dun laagje witte acrylverf.
Yay voor mijn vaste schildershand!!
Binnen no-time zag het zonnescherm er uit als NIEUW!!

De stroom heb ik overigens ook verwijderd. De wirwar aan draden maakte het niet makkelijker voor me om te begrijpen wat het originele plan was geweest.Alleen de lichtschakelaars die aangebracht waren, heb ik laten zitten. Ooit was een meisje daar heel blij mee en 't ziet er grappig uit.

In de buitenmuur zat een scheur, die heb ik gerepareerd, de verf op 't bordes vertoonde rare verkleuringen dus heb ik verf besteld en de buitenkant opnieuw geschilderd. Ook de traptreden en 't dak.
Na een aantal dagen was ik meer dan tevreden over mijn werk en werd het tijd om de binnenkant aan te kleden.
Ik had een keukentje gekocht, ooit door een ijverig persoon gerepareerd met Bisonkit en niet echt zorgvuldig. De bruine lijm zat overal. En de 'tegeltjes' waren behoorlijk verschoten. Daarnaast was er geen geiser meer aanwezig. En ofschoon ik een origineel plaatje vond van hoe die er uit moest zien, wist ik niet te verzinnen hoe ik die na zou kunnen maken. Dus heb ik zelf maar iets verzonnen.

Ook voor dit poppenhuis vond ik een uitgebreide 'Caco'-familie. Meer dan eigenlijk in dit huis kunnen wonen maar we doen net alsof er ergens nog wat kamertjes zijn waar de kinderen kunnen slapen en waar de familie fatsoenlijk kan badderen.

Geniet nog even van de impressies van hoe 't huis is geworden.